In dit blog over pubers en echtscheiding wil ik ingaan op de meest gemaakte fouten van (binnenkort) gescheiden ouders. Niet omdat ik zo graag aan ouders wil vertellen hoe het moet, maar omdat het gevaar bestaat dat je ongewild en wat mij betreft onnodig schade toebrengt aan je kind.
Ruim 70.000 thuiswonende kinderen maken jaarlijks mee dat hun ouders uit elkaar gaan. Daarvan hebben zo’n 16.000 kinderen ernstige last van de gevolgen van de scheiding.
Bron: onderzoeksverslag ‘Scheiden, en de kinderen dan?’. Het onderzoek werd uitgevoerd in opdracht van het Ministerie van Justitie en Veiligheid en het Ministerie van Volksgezondheid, Welzijn en Sport
Het “zure” van deze cijfers is dat je als ouders natuurlijk helemaal niet wilt, dat je kinderen zo lijden onder een scheiding. Het is vaak ontzettend lastig om op een neutrale manier met en over elkaar te communiceren (misschien heb je iets aan dit blog over geweldloze communicatie). Toch zal je het belang van je kinderen voor ogen moeten houden, dit zal je uiteindelijk ook veel meer opleveren.
Misschien ben je je niet eens zo bewust van je gedrag en uitingen, vandaar deze lijst met dont’s:
De komende tijd schrijf ik meer van deze blogs, wil je een seintje krijgen als het volgende blog online is? Laat hieronder jouw gegevens achter.
Je krijgt dan maximaal 10 keer per jaar de meest belangrijke informatie over scheiden, kinderen, co-ouderschap van mij.
Moet je het aan je kind overlaten om te kiezen waar het wil wonen na de scheiding? Ligt die vaerantwoordelijkheid niet bij jullie zelf? En hoe voorkom je dat je kind zich niet gehoord voelt?
Kindgesprek bij de rechter klinkt voor veel ouders als heel spannend. Toch zijn er kinderen die het juist heel fijn vinden. Hoe het werkt en hoe je eronder uit kunt komen lees je hier.
Hoe leggen we de gegevens rondom de gezinssituatie vast en hoe gaan we bij echtscheiding om met zaken als informatievoorziening en oudergesprekken. Het is goed om hier een protocol voor te maken.
