Kies je voor fiscaal partnerschap hoef je niet per se samen aangifte te doen. Wel moet je ervoor zorgen dat je beide hetzelfde aangeeft.

Kim en Mark zijn getrouwd. Zij hebben een koopwoning en genieten daarom hypotheekrenteaftrek. Mark verdient 10K per jaar, Kim verdient 60K per jaar. Mark volgt daarnaast een studie van 6K per jaar en betaalt deze zelf. Omdat het inkomen van Kim behoorlijk hoger ligt, betaalt zij ook veel meer inkomstenbelasting. Wanneer Kim en Mark samen aangifte doen, mogen ze ervoor kiezen om zowel de hypotheekrenteaftrek als de studiekosten bij haar af te trekken. Dat levert een voordeel op van…. Wanneer de hypotheekrente 50/50 zou worden afgetrokken en Mark zijn eigen scholingskosten zou aftrekken krijgt zij EURO terug en hij EURO. Per saldo krijgen ze dus minder terug. Dit komt omdat Mark niet zoveel belasting betaalt, en als je weinig betaalt, kun je ook weinig aftrekken.

Wanneer Kim aan De Belastingdienst doorgeeft dat zij Mark een bedrag aan partneralimentatie betaald heeft, dan zal Mark datzelfde in zijn aangifte moeten doorgeven. Vraagt Kim de studiekosten van Mark terug, dan kan hij die niet ook terugvragen.

Stem dus van tevoren af wie wat aangeeft en hoe. Stel je voor dat Kim aangeeft dat zij partneralimentatie betaalt en Mark doet dat niet. Dan krijgt hij een aanslag.

Een deskundige mediator neemt ook altijd de fiscale gevolgen mee in de berekening, of verdeling. Dat kan bijvoorbeeld in het geval van de hypotheekrente-aftrek heel belangrijk zijn. Het is natuurlijk heel naar wanneer beide partijen de rente aftrekken, waardoor één van beide een aanslag gaat ontvangen. Maar dit principe geldt ook bijvoorbeeld voor sommige verzekeringen, of lijfrentes.