Hoe wil je dat je kind later terugkijkt op de scheiding?
Waarom deze vraag zo verhelderend kan werken, en waarom ‘het belang van je kind centraal’ kan leiden tot een vechtscheiding.
- 085- 130 44 44
- Winkel
- Afspraak plannen
- Inloggen
7 tips om jouw nieuwe partner te introduceren
tips om jouw nieuwe partner te introduceren
Een nieuwe partner introduceren kan best ingewikkeld zijn. Jij bent verliefd en vindt jouw nieuwe liefde natuurlijk helemaal het einde. Je verwacht misschien van jouw kind, dat die net zo staat te springen.
Mis het niet...
De komende tijd schrijf ik meer van deze blogs, wil je een seintje krijgen als het volgende blog online is? Laat hieronder jouw gegevens achter.
Je krijgt dan maximaal 10 keer per jaar de meest belangrijke informatie over scheiden, kinderen, co-ouderschap van mij.
Laat je kind het tempo aangeven
Wil jij dat jouw nieuwe partner en jouw kind goed met elkaar overweg kunnen? Dan zijn deze 7 tips iets voor jou.
- 1. Laat je kind het tempo aangeven.
Het kan zijn dat jouw kind helemaal niet zit te wachten op een nieuwe liefde. Laat staan op eentje die zich gaat gedragen als stiefouder. Pas je daarom aan, aan het tempo van je kind. Ga je te snel, dan is het vaak lastig om de schade te herstellen. Wil jij dat jouw relatie echt kans van slagen heeft, dan is het voor jullie allemaal belangrijk om je aan te passen. - 2. Houd tijd met je kind alleen.
Toen jullie uit elkaar gingen had dat veel nadelen voor je kind. Die moet immers steeds met een tasje op en neer. Wennen aan verschillende huizen, bedden en kamers. Maar ook regels en gewoonten. Misschien is er veel ruzie geweest. Dat heeft allemaal zijn sporen na gelaten. Maar, het leverde veel kinderen ook iets op. Namelijk gerichte aandacht van 1 ouder. Zorg ervoor dat je, ook nu je de aandacht weer moet delen, gerichte aandacht met je kind alleen hebt. - 3. Kind op de eerste plaats.
Laat je kind weten dat jouw nieuwe liefde niet belangrijker is. Verwacht van je kind geen begrip. Mogelijk is er jaloezie, of komen er ineens allemaal frustraties uit. Je hoeft niet naar de pijpen van je kind te dansen, maar het is wel heel belangrijk om die emoties te zien en te erkennen. Er aandacht voor te hebben en erover te kunnen praten. Ook als dat dingen zijn die je niet leuk vindt om te horen. Denk ook aan de kleine dingen. Zat jouw kind altijd naast jou op de bank? Of deden jullie het avondeten op schoot voor de tv? Wanneer niet je kind, maar je nieuwe partner naast je zit op de bank en het nieuwe normaal is dat jullie netjes aan tafel eten, kan je kind het gevoel krijgen dat alles wat jullie ‘gezellig’ samen deden niet meer belangrijk is. Het is belangrijk dat je hier oog voor hebt.
Ouders blijven ouders
- 4. Ouders blijven ouders.
Je kunt ervoor zorgen dat de biologische ouders primair verantwoordelijk blijven. Dat kun je doen, door zelf je kind te corrigeren als het iets verkeerd doet bijvoorbeeld. De nieuwe stiefouder kan in de eerste plaats meer een rol aannemen van huisvriend. Een hele goed huisvriend. Als daar op termijn een andere rol uit voortkomt, die voor alle betrokkenen wenselijk is, dan loopt dat zo. Maar let op! Zeker wanneer je kind al wat ouder is, dan zal die niet zomaar een nieuwe opvoeder accepteren. Door dat te forceren, kan je relatie onder druk komen te staan. - 5. Jouw ex partner – emotionele toestemming.
Je bent niet voor niets gescheiden. Wellicht wil je helemaal niets meer met jouw ex te maken hebben. Maar het blijft altijd de ouder van je kind. Wanneer jouw ex grote moeite heeft met jouw nieuwe partner, of jullie aanpak – heeft dat effect op jullie kind. Het is daarom verstandig (als dat gaat) om de andere ouder te betrekken. Niet om goedkeuring of om toestemming te vragen, maar wel zodat je samen je kind kunt steunen. Sommige ouders vinden het bijvoorbeeld prettig om de nieuwe partner een keer te ontmoeten. Of zij spreken af dat ze elkaar van tevoren inlichten als er een nieuwe partner wordt geïntroduceerd. Zelfs wanneer jij vindt, dat de ander er niets van mag vinden of bij mag voelen…. Denk eraan dat wanneer jouw ex emotionele toestemming geeft, of in ieder geval niet overmand is door emoties als je kind dit spontaan vertelt na een weekend bij jou, het voor je kind veel makkelijker is. Wanneer het voor jullie kind makkelijker is, dan zal jouw nieuwe partner daar zeker de vruchten van plukken. - 6. Zoek dingen die je allebei leuk vindt.
Zoek dingen om te doen, dingen om te ondernemen die jullie allemaal leuk vinden. Samen tijd doorbrengen, dan met name ook actieve dingen, kan heel helpend zijn. Je leert elkaar op een wat informele manier kennen. - 7. Pas je aan.
Vaak wanneer er een andere volwassene is, dan praten we over grote mensen dingen. Om jouw nieuwe partner een kans te geven is het belangrijk dat jullie ook regelmatig uitgebreid praten over dingen die je kind leuk vindt. Is je kind geen prater, kun je op een andere manier verbinden. Bijvoorbeeld door samen te wandelen, een (video)spelletje te doen, of trampoline te springen. Er is altijd iets wat je kunt doen. Ook zonder woorden.
Wil je de regie terug?
Staat boosheid, verdriet of teleurstelling in de weg en lukt het niet om de regie te pakken? Ik help je graag om op een respectvolle en harmonieuze manier voor jezelf te kiezen.
Interessant artikel? Deel de info!
Share on facebook
Deel op Facebook
Share on twitter
Deel op Twitter
Share on linkedin
Deel op Linkdin
Share on pinterest
Deel op Pinterest
Danique Schoorl
Danique heeft honderden ouders geholpen om uit vervelende conflicten te komen en een manier van samenwerken te vinden. Een complexe scheiding? Dan ben je bij haar aan het juiste adres!
Danique is EFT mediator en relatietherapeut. Daarnaast is zij opgeleid tot financieel echtscheidingsadviseur. Kennismaken? Bel 085 - 130 44 44. Meestal krijg je Danique zelf aan de lijn.
(H)erken jouw pijnplekken en verbeter de relatie
Volgende week wordt mijn nieuwe blog gepubliceerd. Schrijf je hieronder in als je een berichtje wilt ontvangen als het zover is.
Mag het kind kiezen waar het wil wonen?
Moet je het aan je kind overlaten om te kiezen waar het wil wonen na de scheiding? Ligt die vaerantwoordelijkheid niet bij jullie zelf? En hoe voorkom je dat je kind zich niet gehoord voelt?
